ponieważ nie udaje mi się ostatnio zebrać myśli w jeden temat a co jeszcze gorsze , znaleźć czas na opublikowanie ich , mam dla Was taką małą zbieraninę tego co się u mnie dzieje  :)




zawsze bardzo mi się podobały takie probówki -aż w końcu  udało mi się  spotkać je na mojej drodze :)
teraz stoją sobie radośnie w naszej sypialni i czekają na decyzję - malować na biało czy też nie ? ;))
Może Macie jakieś sugestie ???


na dwa lub trzy dni w tygodniu znikam - zostawiam swoich chłopaków i jadę na łono natury
trochę popracować :) i  liczę na to ,że efekty końcowe będą zadowalające













z rozkoszą oddaję się również "pracom ziemnym ", które sprawiają mi wiele radości - to taka moja namiastka ogródka pełnego drzew i kwiatów - efekty tychże poczynań mam nadzieję pokazać Wam wkrótce :)

Było też wiele  innych wrażeń ale to zostawię sobie na kolejne posty ...

A żeby nie było ,że ja tak w ogóle bez zieleni żyję w tym mieście, to chciałam Wam pokazać mój widok z okien - i chociaż tak bardzo narzekam na to miasto , to mieszkam w najbardziej zielonej jego dzielnicy ;)))




 

ale pełen kontaktu z naturą , którego tak mocno potrzebowałam. 
Spakowałam torbę , aparat i farby i wyruszyłam w króciutką drogę do mojego domu rodzinnego. Wczesnym rankiem przywitało mnie cudowne słoneczko a wiatr delikatnie szumiał wokół mnie. I myśli szybciutko powędrowały do tamtych czasów , kiedy to jako dziecko wyruszałam rowerkiem na podbój świata :) 
Widoczne w oddali korony drzew przypomniały o częstych spacerach,ba nawet i o porannych biegach . Teraz , w mieście - nie robię nic  z tych rzeczy ;(
Las jest daleko a to co mamy pod nosem - to jedynie jego namiastka po brzegi zapchana ludźmi. To mnie nie cieszy , nie ponagla do spacerów. A biegi? czyżby pozostała mi jedynie bieżnia pod blokiem otoczona z każdej strony betonowymi domami ? 
Nie umiem i nie mogę się złamać . Nie mogę pokonać w sobie tęsknoty za prawdziwym lasem , za prawdziwym powietrzem. I tak już to ze mną jest - na zimę potrafię się jakoś zahibernować - wiosną i latem rozrywa mi serce . Stoję w rozkroku...na chwilę obecną niestety większą częścią w mieście ;) I tak to już jest od jakiś 13 lat ;)

moja wizyta była po brzegi zapełniona pracą ale taką , którą kocham chyba od urodzenia :) no i w dodatku odbywała się prosto na matce ziemi ;) 

jak Wam Kochani mija długi weekend ? czy jest gdzieś miejsce w kraju , gdzie nie pada? jak tak - Dajcie znać - przynajmniej chociaż myśl o tym wleje ciepło w moje zmarznięte ciało ;)

Moje chłopaki pojechały dzisiaj do parku wodnego, a ja niestety ze względu na małe problemy zdrowotne, zostałam w domku , dlatego też postanowiłam nadrobić trochę zaległości w postach , tym bardziej ,że być może od poniedziałku będę mieć już trochę mniej wolnego czasu...wszystko się jednak okaże.
Ale wracając do tytułu posta - zawiadamiam ,że jakiś czas temu zostałam obdarowana tymi wspaniałymi "rycinami" z atlasu roślin przez Agę http://tabularasaetc.blogspot.com/,
która Sprawiła mi tym ogromną niespodziankę :) Aguś - jeszcze raz bardzo Ci dziękuję ♥♥♥
Zresztą już raz próbowałam o tym pisać, ale wtedy "pożarło" mi kolor ze zdjęć więc cały plan upadł w nicość. Bo jak pokazać piękno koloru bez koloru? ;) Jednak nie ma tego złego - Aga nadrabiam dzisiaj , chociaż wiem ,że nie Czekasz na wzmiankę o tym, bo zrobiłaś to z samego środka serducha - wystarczyło tylko ,że napisałam w Twoim komentarzu - marzę o czymś takim....
I co ?  Marzenia się spełniają :))