hej kochana! ach widzę, że się działo i jeszcze robiłaś to co lubisz:) cudne zdjęcia i ile zieleni wokoło :))) przy okazji zapraszam Ciebie do udziału w konkursie :) pozdrawiam cieplutko i dobrego tygodnia i dla Ciebie:)

Cześć ;)
U mnie podobnie...w blokowisku czuje się trochę jak istota z innej planety...taki weekend niedaleko lasu, z dala od miasta to dla mnie prawdziwy odpoczynek...buziaki Ania

Dobrze mieć takie miejsce do którego się chętnie wraca:-) piękne zdjęcia i coś się szykuje ...pozdrawiam i zapraszam do homefocuss. pozdrawiam Gosia

Wspomniałaś o rowerku i od razu przypomniało mi się dzieciństwo,rzeczywiście,łatwiej był wówczas podbijać świat,fajnie było...

Wspaniale, że masz gdzie wracać ... wspomnienia wracają ... robi się miło na sercu :) Ciekawa jestem co tam ciekawego kombinujesz ...
pozdrawiam

Nowa komoda, szafka nocna ??? Ja znalazlam moje miejsce na ziemi. Najlepiej czuje sie na obrzezach miasta z dobra komunikacja i lasem, polem w zasiegu 10 minut piechotka :)))
Usciski

To się troszkę napracowałaś, ale w takich warunkach to sama przyjemność. Spędziłam 22 lata na wsi i czasami tęskno mi za polnymi, łąkowymi i leśnymi bezdrożami... teraz za to mam rzut beretem od plaży, więc zmiana miejsca zamieszkania nie była taka całkiem zła. ;)
Ściskam mocno :***

Ja też musiałam się wyrwać z miasta. Człowiek potrzebuje obcowania z naturą. To uspokaja, relaksuje i ładuje akumulatory :)

Oj tak----natura niezbędna:))) jej piękno uspokaja:))))))))))
buziaki i zapraszam do siebie

Praca na świeżym powietrzu to samo zdrowie ale trzeba uważać żeby nie zapracować się.Pozdrawiam.

Można naładować baterie chociaż na jakiś czas, no i jeszcze wykorzystałaś ten czas bardzo pracowicie. Już jestem ciekawa co tam zmalowałaś :)

Toż to prawdziwe skarby, wspaniałe miejsce, też mam takie, niestety troszkę zmodernizowane, to co było miało swój urok i było prawdziwym domkiem z dzieciństwa...wspaniale że podróż się udała;)
Ściskam;*

Rzeczywiście pracowicie, ale wierze, że warto! Obcowanie z naturą jest sprawą istotną, jest tym za czym tęsknimy mieszkając w wielkich miastach. Sama nie mogę się doczekać Sierpnia i wyjazdu do Polski, do rodziców, do grilla w Wielkim Ogrodzie, do zapachu lasu i widoku Bałtyku. Czekam z wielką niecierpliwością na ten moment.
Pozdrawiam serdecznie, buziaki

Ojej, jak tak piszesz, to dopiero doceniam mój wiejski widok z okna i las, i już nie przejmuję się, że codziennie muszę pokonywać tak daleką drogę do pracy. Chyba musimy sobie częściej uświadamiać, co mamy :-) A Twoja weekendowa praca? PODZIWIAM CIĘ!

o, czuję, że wkrótce pokażesz fajnie odnowione meble :-)

:)) dziękuję ♥

Kochana, no i są!!! szafeczki cudne i zapowiada się niezły mebel :))))
Aromat w mojej kuchni przepiękny, mimo, że szczelnie pozakręcałam woreczki ;)))) Ach, jak się cieszę na to gotowanie :))
***

Doskonale Cię rozumiem, sama mam za oknami blok z jednej i drugiej strony. Pocieszeniem są drzewa i las, plac zabawy wokoło. Mimo to kiedy jadę do rodziców, na wieś czuje że naprawdę odpoczywam. Dobrze mieć takie właśnie miejsce...

Szykują się nowo-stare meble, co? Takie muśnięte czasem, jak Obie lubimy ;)

Buziaczki :D

Widzę Kochana, że realizujesz jakiś projekcik...ale jestem ciekawa efektu końcowego;))
piękne widoki, a wspomnienia z nimi związane - bezcenne!
Ściskam

Ciekawie sie zapowiada:)))
tak, tesknota za natura, zielenia bardzo czesto i mnie dosiega...
pozdrawiam cieplutko:)*

Olá Ilona,precisamos mesmo ficar sempre em contato com a natureza,pois faz bem ao física e para alma também!!!
Obrigada pela visita ao meu cantinho.
Volte sempre,beijos Marie.

Fajnie,że udalo Ci się wyrwać na łono natury,ja każdego dnia jestem wdzięczna,że mam kawałek własnej trawy,a na dodatek wielki park i lasu trochę-chodź to centrum Łodzi:)

Jestem ciekawa tej szafki. Moje starocia tez juz czekaja na odnowienie. Czekam, gdy tylko przestanie padac. Rozumiem Twoja tesknote za natura. Gdy mieszkalam w Warszawie przez kilka lat nabawialam sie regularnie depresji latem, gdyz parki to bylo za malo dla mnie, czulam niedosyt, powietrze bylo nie takie jakie trzeba, przeszkadzala masa ludzi i nie bylo cicho, po prostu.

Olá Querida,obrigada pelas palavras carinhosas no meu cantinho!!!
Beijos Marie.